Description
Η Διχάλα
Αναποδογύρισε τη διχάλα, κι αυτό που προκύπτει
Είναι μια μουσική που δεν θα είχες σκεφτεί ποτέ
Να την αναζητήσεις. Στον κορμό ενός κάκτου ακους
Βροχές, πλημμύρες, πιτσιλίσματα και κύματα
Να διέρχονται. Στέκεσαι εκεί σαν αυλός
Που τον παίζει το νερό, τον σείεις ξανά, μαλακά,
Και το ντιμινουέντο κατεβαίνει όλες τις κλίμακές του
Σαν υδρορρόη που σταματά να στάζει. Και τώρα έρχεται
Ψεκάδα από τα δροσισμένα φύλλα,
Κι έπειτα μικροϋγρασίες από τα φύλλα και τις μαργαρίτες
Κι έπειτα αραιές ψιχάλες, σαν αναπνοές σχεδόν.
Αναποδογύρισε τη διχάλα ξανά. Αυτό που συμβαίνει
Καθόλου δεν μειώνεται επειδή συνέβη μια,
Δυο, δέκα, χίλιες φορές πρωτύτερα.
Τι κι αν όλη ετούτη η μουσική που προκύπτει
Είναι η άμμος, ή τα σπόρια, που πέφτουν μες στον κάκτο;
Είσαι σαν τον πλούσιο που εισέρχεται εις την Βασιλείαν
του Θεού
Μέσα από το αυτί μιας σταλαγματιάς. Τώρα άκου ξανά.
