Description
ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ
Πανσέληνος. Από αόρατους κρουνούς
έπεφτε νοτισμένη η χρυσόσκονη στους ώμους μας
και στα μαλλιά. Ο βραδινός αέρας του Αυγούστου
σκόρπιζε ερωτική και αρωματισμένη ανατριχίλα.
Με δυσκολία ξεχώριζα τα πρόσωπα.
Το πέτρινο αμφιθέατρο είχε γεμίσει ασφυκτικά.
Κάποιοι κάθισαν στους διαδρόμους.
Ήταν η πρώτη μου φορά που πήγαινα
σ’ αυτού του είδους συγκεντρώσεις
και στην αρχή αισθανόμουνα αμήχανος, παρείσακτος.
Μετά με συνεπήρε η απαγγελία και η μουσική υπόκρουση
έγινα οικείος, ένα με την ποίηση.
Ούτε κατάλαβα πότε τελείωσε η εκδήλωση.
Αποχωρούν οι ακροατές συνομιλώντας χαμηλόφωνα.
Επέστρεψα κι εγώ στους καθημερινούς ρυθμούς,
στα τετριμμένα.