Description

“Ο Κύπριος υπήρξε πάντοτε θιασώτης του κλασικού αθλητισμού. Στην ψυχή του είχε πάντοτε την αγάπη τού εύ αγωνίζεσθαι. Δείγματα αυτής της αγάπης  ήταν τα στάδια στα οποία διαγωνιζόταν και διεκδικούσε τη νίκη. Τέτοια στάδια, όπως θα δούμε, υπήρχαν στη Σαλαμίνα (τρία), στο Κούριο, στην Πάφο, στη Λάπηθο, στην Κυθραία, στην Αθηαίνου, κ.ά.. Μέσα απ’ αυτά τα στάδια ξεπήδησαν  αθλητές με πανελλήνια προβολή, αθλητές που άφησαν τη σφραγίδα τους σε εκδηλώσεις που διεξάγονταν με πανελλήνια συμμετοχή. Από αγγεία και αγάλματα μπορεί κάποιος να διαπιστώσει πόσο πολύ ασχολείτο με τον αθλητισμό ο Κύπριος πολίτης, ο οποίος διέπρεψε, όχι μόνο στο Ελληνικό μας νησί, μα και στον ευρύτερο Ελλαδικό χώρο. […] Πέραν, όμως, από τις αψευδείς μαρτυρίες της προγονικής μας αθλητικής παράδοσης και αρχοντιάς, που παρουσιάζονται σε αρχαία αγγεία και παραστάσεις, έχουμε τις επιγραφές από τις οποίες γινόμαστε κοινωνοί της μεγάλης και ζωντανής παρουσίας των Κυπρίων αθλητών στους διάφορους, επί Πανελληνίου βάσεως , οργανωμένους αγώνες. Είναι γνωστό πως για να μπορέσει κάποιος να λάβει μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας, έπρεπε να είναι Έλληνας, αφού, ως γνωστόν, τότε επικρατούσε μεταξύ των Ελλήνων η γνώμη πως πας μη Έλλην βάρβαρος. Η Ελληνική, λοιπόν, Κύπρος, είχε την ευκαιρία να συναγωνιστεί με την αφρόκρεμα ολόκληρου του Ελληνικού χώρου. Ο μεγαλύτερος τίτλος τιμής για έναν αθλούμενο ήταν να στεφανωθεί με το στεφάνι από αγριελιά σε αγώνες της Ολυμπίας. Τέτοια στεφάνια, όπως θα δούμε, καταξιώθηκαν να πάρουν πολλοί Κύπριοι αθλητές.”