Description
Πώς ξέρεις ότι θέλεις να γράψεις; Πώς ξέρεις ότι ήρθε η ώρα να γράψεις; Η απάντηση είναι απλή: Θυμάστε το “Στην αρχή το φως. Και η ώρα η πρώτη”, το “είπεν ο Θεός γεννηθήτω το φως και εγένετο φως”; Έτσι ξεκινούν όλα. Αυτή είναι η αρχή. Όταν κάποιες σκέψεις, αισθήματα, μισόσβηστες εικόνες που έμεναν στην σκιά, αποκτούν ψυχή/φως. Και φωτίζονται. Και το φως τους, γιατί είναι δικό τους το φως, όλο και μεγαλώνει. Και στο τέλος μεγαλώνει τόσο, που δεν αντέχεται να μένει κλεισμένο μέσα σου. Και χύνεται πάνω σε κόλλες χαρτί, σε σελίδες υπολογιστή, και παίρνει μορφή. Γίνεται πάλι σκέψεις, εικόνες, αισθήματα. Μέχρι να αδειάσεις το φως από μέσα σου και να κάνεις χώρο για άλλο, περισσότερο και καλύτερο φως.
Αυτό το λογοτεχνικό έργο, το γεμάτο ποίηση, έρχεται για να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, με ασυνήθιστα ευχάριστο τρόπο.
Πρώτα πρώτα, το βιβλίο περιλαμβάνει μικρό αριθμό από κείμενα, που ολοκληρώνουν τον σκοπό του. Ένα από τα θαυμαστά βιβλία, που τα κείμενα που περιέχει υπηρετούν υπέροχα τον σκοπό του, είναι το “Άξιον Εστί” του Οδυσσέα Ελύτη και συγκεκριμένα τα “Πάθη” του. Και ενώ το “Άξιον Εστί” αναφέρεται στη μοναδικότητα της ιερής ζωής της Ελλάδος και στις μυστικές Φωνές της, το “…και Φύσηξε Ζωή στις Λέξεις” αναφέρεται στη μοναδικότητα της ιερής ζωής του Φιλόκυπρου και τις δικές του μυστικές φωνές και ήχους.
Δεύτερο, και όχι λιγότερο σημαντικό στο να κατανοήσουμε τον Φιλόκυπρο, είναι οι εικόνες που κοσμούν το βιβλίο. Μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, αν ξέρεις να την διαβάσεις. Και όχι, μόνο. Εικόνες, που έρχονται στο μυαλό και που δεν είναι εύκολο να αποδοθούν με λόγια όχι επειδή θα χρειαζόντουσαν πολλές σελίδες, όχι επειδή είναι απλές ή σύνθετες, αγαπημένες ή ξεχωριστές, αλλά γιατί είναι και ένας δυνατός τρόπος έκφρασης και ξεχωριστής ομιλίας. Προς το τέλος του βιβλίου διαβάζω:
“Λόγος / Φωτεινή εικόνα / Αθόρυβος ήχος / σε όλες τις γλώσσες”.
Και αυτό είναι η εικόνα. Λόγος σε όλες τις γλώσσες. Όποια γλώσσα κι αν μιλάς, μπορείς να διαβάσεις όλες τις εικόνες από όλα τα βιβλία. Αν είσαι καλός αναγνώστης…
Και πριν διαβάσουμε μαζί, το εξώφυλλο, και δυο τρία αποσπάσματα από τα ποιήματα του Φιλόκυπρου, ας απαντήσω σε συντομία γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρει έναν αναγνώστη, η ζωή του Φιλόκυπρου. Γιατί ένας καλός αναγνώστης θα ανακαλύπτει συνεχώς μέσα στο βιβλίο τον εαυτό του. Τους έρωτές του, τις σιωπές του, την αγάπη του για την ζωή, τις αληθινές αξίες, τον πραγματικό Θεό. Όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί αναγνώστες εκτός από τους κακά εκπαιδευμένους.
Όλη η όψη του εξωφύλλου καλύπτεται από την φωτογραφία της Φιλαρμονικής Λεμεσού και τον αρχιμουσικό της Γεώργιο Χουρμούζιο στα 1909. Το δεξιό μέρος έχει ξεθωριασμένο χρώμα, ενώ το αριστερό είναι πολύ πιο ζωντανό. Χρυσαφένιο. Όπως το χρυσάφι, που έδωσαν σαν δώρο οι μάγοι στο Χριστό. Χρυσαφένιο όπως το φως. Το ευλογημένο Φως. Του Ήλιου, της Ψυχής, της Ζωής. Και λίγο πιο έντονο το φως, σε μια λεπτή γραμμή, να ξεκινά από αστέρι και να περνά από τον Συγγραφέα, τον Φιλόκυπρο, τον τίτλο, να περνά μέσα από τον Άνθρωπο που φυσά και να καταλήγει στον Εκδότη, δηλαδή στο Βιβλίο, έχοντας γίνει λέξεις και εικόνες.
Ο τίτλος του βιβλίου, χωρίζεται σε δυο μέρη: α)…και Φύσηξε β) Ζωή στις Λέξεις
Η λέξη “Φύσηξε”, μας είναι γνωστή από την Αγία Γραφή. Με τον τρόπο αυτό ο Θεός έδωσε στον Άνθρωπο ζωή. Με τον τρόπο αυτό ο Άνθρωπος δίνει ζωή στις λέξεις. Στα πρώτα δυο ποιήματα του βιβλίου, παρουσιάζεται η γέννηση του Ανθρώπου, του Νου και το ζωντάνεμα των λέξεων.
Και αφού ξανακοιτάξουμε τη φιλαρμονική, μπορούμε σαν καλοί αναγνώστες να κάνουμε το πρώτο βήμα. Να δοκιμάσουμε να ακούσουμε τι παίζει. Και ίσως μας ξαφνιάσει, αν αντιληφθούμε ότι παίζει ένα στρατιωτικό εμβατήριο όπως η στρατιωτική μπάντα κάποια κυριακάτικα πρωινά στη πόλη μας, η κάποιο χορευτικό κομμάτι, βαλς η πόλκα.
Και αν, όταν παίζει η φιλαρμονική, πάρουμε μια βαθιά ανάσα και αναρωτηθούμε με τι αρώματα είναι γεμάτος ο αέρας, και μυρίσουμε λεβάντα, βασιλικό ή πασχαλιά, και κάποιοι άλλοι λεμονιά, τριανταφυλλιά ή γιασεμί, ε, τότε είμαστε έτοιμοι να ανοίξουμε αυτό το υπέροχο βιβλίο και να διαβάσουμε τα κείμενα του, πεζά και ποιήματα, παίζοντας με τον συγγραφέα και την ΖΩγραφιά του, που με “κάθε νέα πινελιά μια καινούργια ΖΩΗ γεννά”. Κάθε νέα πινελιά μιά νέα ΖΩγραφιά, ή με την Αριθμολογία που θυμίζει την αρχή των “εκατό λόγων” των δημοτικών τραγουδιών, και τόσα άλλα…
