Ποίηση, ωραία μου έγνοια / Poetry, my delightful concern

Description

ΑΣΗΜΑΝΤΟΤΗΤΕΣ

Δεν θυμόμαστε
έχουμε ήδη όλα
όσα χρειαζόμαστε
ξεχνάμε το ουσιώδες
κάποιος πρέπει να μας δείξει
να πιστέψουμε αδύνατον
τω όντι τίποτα δεν λείπει
θεμελιώδες

Εκ του μηδενός
εμφανίζεται κάποιος ασήμαντος
συνήθως ξένος
εντελώς
λογικά δεν ταιριάζει πουθενά
κάποιος τελείως περιττός
να ξαναδώσει ζωή στη γνώση
που κουβαλάμε ασύνειδα

Οι Διδάσκαλοι
εμφανίζονται αυθωρεί
χωρίς προειδοποίηση
ασημαντότητες
κοντολογίς
εμφανώς δεν δίνουν
απολύτως τίποτε

Οι Διδάσκαλοι
σαν τον άνεμο τη νύχτα
δεν αφήνουν ίχνη
περνά βουίζοντας από μέσα
εν είδει μαγικού κυμβάλου
ολοκληρωτικά σε αλλάζουν
αφήνοντας τα πάντα εξωτερικά
ανάλλαγα
παρασύρουν κάθε ιδέα
τι ήσουν πριν
αποσβήνουν τη λήθη
σ’ αφήνουν αυτό που ήσουν πάντα
απ’ την αρχή

INSIGNIFICANCES

We do not remember
we already have
all we need
we forget the essential
someone must show us
impossible to believe
in fact nothing fundamental
is missing

Out of nothing
someone insignificant appears
usually a total stranger
not fitting anywhere logically
someone completely unnecessary
to revive the knowledge
that we carry unconsciously

Teachers
appear suddenly
without warning
insignificances
briefly speaking
offer apparently
absolutely nothing

Teachers
leave no traces
like the roaring wind at night
passes through
like a magic cymbal
they alter you entirely
leaving all the exterior
walls unchanged
they carry away every idea
of what you used to be
extinguishing oblivion
letting you be what you had always been
right from the start

Additional information