Description
Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΔΕΝΤΡΟΥ
Άδρωπε, βασιλιά της γης που ζεις τζιαι βασιλεύκεις
να τ’ αγαπήσεις τα δέντρα, παντού να τα φυτεύκεις.
Τζει μέσα να δκιανεύκεσαι, τζει μέσα να δουλεύκεις,
τούτη εν η παράδεισος τζ’ άλλην να μεγ γυρεύκεις.
Τα δέντρα εμ παράδεισος τζει που ‘ναι φυτεμένα
γιατί λογής λογιώμ πουλιά εμ πάνω φουλιεμένα.
Τα δέντρα όπου φυτευτούν τζ’ ο τόπος πρασινίσει
τζει μέσα να δκιανεύκεται
το πλάσμαθ θεραπεύκεται
μακάρι να ‘σει φθίσην.
Πο ‘σεν το άψυχοδ δεντρόν
τ’ αθώον νϊωμένον
πο ‘σεν εκάμαν το σταυρόν
τον τρισμακαρισμένον,
τζείνομ που βάσταν το Χριστόν
πάνω του σταυρωμένον.
Σε καιρούς κρίσιμους όπως τους δικούς μας, όπου τα πάντα αναταράζονται και γίνονται καινούριες ανακατατάξεις αξιών, η γνώση του αληθινού εαυτού μας πρέπει να είναι το πρώτο μας μέλημα. Και τα ποιήματα του Ξενή Πάτσαλου είναι ένας καθρέφτης για να δούμε ένα είδωλο του αληθινού μας προσώπου χωρίς ψιμύθια και χωρίς φτειασιδώματα.
– Θεοδόσης Νικολάου, 1978
