Description
Ποιήματα, εικόνες και σκόρπιες σκέψεις αποτυπώνονται στο χαρτί, αναπτύσσοντας συνοχή σχεδόν αυτόνομα και δημιουργώντας τελικά ένα όλον· τις Πρόχειρες σημειώσεις πάνω σ’ ένα σωσίβιο.
Άνθρωποι, συναισθήματα, καίριες στιγμές ορίζουν και επανακαθορίζουν τη ζωή μας και τους κύκλους της, που περιστρέφονται γύρω από τις πιο σημαντικές καταστάσεις που βιώνει ο σύγχρονος άνθρωπος: την απώλεια, τη μοναξιά, την αναζήτηση προσωπικής ταυτότητας, τον έρωτα, την ευτυχία – και όχι πάντοτε με την ίδια σειρά.
ΕΠΙ-ΛΟΓΟΣ
Πριν κοιμηθώ
Είμαι εφτά χρονών, οχτώ το πολύ.
Είμαι ανήσυχη και δεν έχω ύπνο.
Η μαμά λέει πως για να κοιμηθείς γλυκά
πρέπει να σκέφτεσαι μόνο όμορφα πράγματα.
Μέχρι τα δέκα
στο μυαλό μου γυρίζουν
κούκλες, παγωτά και καλοκαιρινές διακοπές.
Στα δεκαπέντε σκέφτομαι το αγόρι που θέλω
να γυρίσει να με κοιτάξει
και αναρωτιέμαι πώς θα είναι το πρώτο φιλί.
Στα δεκαοχτώ το πρώτο τσιγάρο,
στα είκοσι ένα την κραιπάλη στο “Ballistic”
και την τυχαία γνωριμία της προηγούμενης νύχτας.
Στα είκοσι εφτά…
– τι σημασία έχει πια –
και τώρα στα τριάντα-τόσο σταματώ να τεμαχίζω το χρόνο,
ανοίγω και κλείνω κύκλους
και τους ορίζω όπως θέλω εγώ.
Έτσι μπορώ πλέον να κλείσω τα μάτια μου
και να κοιμηθώ ήσυχη.
Ίσως και ελεύθερη.
